[كريم البشير]

أقاضيها .. تقاضينى وتصرخ فى شرايينى وتُشعل فى الهوى لهبى وتنفخ فى براكينى أثور بألف عاصفة وأهدأ حين تأتينى وتضرب ساحلى ضربا كـ سونامى لتنهينى أضج بأرضها شرقا وأصرخ فى ميادينى أصارع جندها غربا وجند الثغر تسبينى ألوذ بروضها هربا لعل الروض ينجينى أسافر فى مدائنها وسحر الشرق ينشينى تحاصرنى أناملها وفى الأعماق ترمينى أقاومها تقربنى وتسبح فوق تكوينى تحاورنى ..تكاشفنى كأنى باطل دينى وأنِّى ما لى مُلْتَحَدَا سوى عينيها تأوينى أهيم بحسنها غزلا بإنشادى وتدوينى تصافحنى .. تصارحنى تطارحنى بتشرينى